والیان لرستان از سلسلههای محلی ایران هستند که در عهد شاه عباس صفوی عهدهدار قلمرو اتابکان لر کوچک شدند و والیگری آنان تا دورۀ رضاشاه پهلوی تداوم یافت. در دورۀ فتحعلی‌شاه قاجار، پیشکوه که مهمترین قسمت لرستان بود از قلمرو حکومت آنها جدا شد و به ناچار و علیرغم خواست خود به ناحیۀ پشتکوه که قسمتی دورافتاده و کم‌اهمیت در غرب لرستان بود، کوچ دائمی کردند. در این پژوهش علت این کوچ دائمی بررسی شد. روش انجام تحقیق، تاریخی، توصیفی و تحلیلی و مبنای کار، استخراج دادهها از منابع اصلی بود. نتایج پژوهش نشان داد که کوچ والیان لرستان به پشتکوه بعد از سپردن نیابت سلطنت نواحی غربی ایران به محمدعلی‌میرزا رخ داد. والیان نیز به ناچار جهت حفظ و تداوم والیگری خود و احتراز از کشمکش با شاهزادگان قاجاری به پشتکوه کوچ کردند و کوچ آنان، بازخورد سیاست قاجاری کردن ایران بود.
یعقوبی, ابراهیم, & مظاهری, خداکرم. (1399). کوچ والیان لرستان فیلی به پشتکوه؛ بازخورد سیاست قاجاری کردن ایران. فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 21(66,67), 34-52.
MLA
ابراهیم یعقوبی; خداکرم مظاهری. "کوچ والیان لرستان فیلی به پشتکوه؛ بازخورد سیاست قاجاری کردن ایران". فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 21, 66,67, 1399, 34-52.
HARVARD
یعقوبی, ابراهیم, مظاهری, خداکرم. (1399). 'کوچ والیان لرستان فیلی به پشتکوه؛ بازخورد سیاست قاجاری کردن ایران', فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 21(66,67), pp. 34-52.
VANCOUVER
یعقوبی, ابراهیم, مظاهری, خداکرم. کوچ والیان لرستان فیلی به پشتکوه؛ بازخورد سیاست قاجاری کردن ایران. فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 1399; 21(66,67): 34-52.
)